Deel 1: Wat is pijn?
Stel je voor dat je met een hamer op je hand slaat. Sinds de ontdekking van de zenuw wordt pijn afgeschilderd als een impuls die van hand naar hoofd gaat, met concrete implicaties: als je de overdracht in de hand kunt stoppen, zoals bij lidocaïne, is er geen pijn.
Als je pijn in de wervelkolom kunt blokkeren, zijn de hersenen zich er gelukkig niet van bewust. En meest recentelijk, als een medicijn de ontvangst van pijn in de hersenen vertroebelt, is het probleem opgelost. Pijn is een alarmsysteem dat kan worden kortgesloten.
Nieuwe pijnbeheersingsstudies
Nieuwe functionele MRI (fMRI)-onderzoeken hebben de manier veranderd waarop we nociceptie (perceptie van schadelijke stimuli) begrijpen. In plaats van een alles-of-niets-pijnbolus uit de periferie met een nette score van 0-10, is pijn een genuanceerde interpretatie van zowel de stimulus als de context.
Als je tijdens een aanval tegen de grond wordt geslagen, kan dit een beangstigende, pijnlijke gebeurtenis zijn. Als je net een voetbal hebt gepakt en je wordt getackeld in de eindzone, is pijn niet relevant. Wanneer een kind op zijn derde injectie wacht, kan het geschreeuw beginnen met een goedaardige veeg van een alcoholdoekje.
Nieuwe theorieën over pijn hebben de aard van de sensatie zelf herschikt. Het idee dat ‘pijn de mening van de hersenen is over hoe veilig het is’ handhaaft de metafoor van het alarmsysteem en voegt de nuance toe dat alarmen kunnen worden gedempt. Het idee dat ‘pijn een emotie is’ vergroot de rol van de hersenen bij het verzachten van pijn, en erkent dat het heel reëel is, terwijl het de factoren onderstreept die emoties sterker maken: vermoeidheid, honger, angst, herhaling.
Het samenbrengen van deze concepten zorgt voor klinische vooruitgang en hoop voor mensen met chronische pijn. De constructie van Pain Care Labs is dat modern pijnmanagement zich richt op de fysiologie, angst en focus.
Fysiologie Pijnbestrijding
Er zijn vier aanraakreceptoren: lichte aanraking, diepe druk, positiegevoel en strekken. Onderzoekers dachten altijd dat elk van deze ‘mechanoreceptor’-sensaties de pijn aan de wervelkolom zou overtreffen om deze buiten te sluiten. Ons begrip van “Gate Control” is geavanceerder geworden. Als iemand met een hamer op zijn duim slaat, helpt een lichte strijking niet. Krachtig schudden van de positiewaarnemingszenuwen volstaat, en we kennen nu de frequenties om de positiewaarneming Paciniaanse zenuwen na te bootsen.
Focus op pijnbestrijding
Eerder pijnonderzoek concentreerde zich vaak op het meten van pijn, met als ongelukkig neveneffect dat het de aandacht vestigde op letsel of invaliditeit. Net zoals uw gehoor scherper wordt als u zich concentreert op het geluid van een mogelijke indringer, verbetert het focussen op pijn het gevoel.
In plaats daarvan richten nieuwe therapieën zoals Acceptance and Commitment Therapy (ACT) zich op het stellen van bewegings- en activiteitsdoelen. Door het succes van genotsdoelen te meten, wordt de pijn meer verminderd dan bij gebruik van traditionele farmaceutische protocollen.
Bij acute pijn vermindert het activeren van de uitvoerende functie (cortex anterior cingulate) de perceptie van pijn. Eenvoudige visuele teltaken op DistrACTION-kaarten en actieve virtual reality zijn even effectief: de belangrijke componenten zijn snelle taakresolutie, visuele betrokkenheid en discriminatie. De volgende keer dat u een vaccin krijgt, concentreer u dan op een willekeurige zin en tel het aantal letters met een gat erin. ‘Het komt goed’ heeft er zeven.
Angstpijnbestrijding
Als je van de amygdala hebt gehoord, kan dit in de context van woede of angst zijn. Uit fMRI-onderzoek blijkt dat pijn de amygdala als een baken doet oplichten. Wanneer de hersenen de veiligheid proberen te beoordelen, is het logisch dat het op scherp zetten van angst de pijnperceptie zou vergroten.
Wat misschien niet zo intuïtief is, is dat controle het natuurlijke tegenwicht is voor angst. Als patiënten weten dat er in de kamer ernaast een pijnstiller ligt, kunnen ze de pijn langer verdragen. Het lijden van pijn wordt een keuze, waardoor ze kunnen beslissen wanneer de ergernis zwaarder weegt dan de moeite om verlichting te verkrijgen.
Patiënten met chronische pijn zeggen keer op keer dat ze opties willen – wat ze willen is enige controle en hopen de angst te onderdrukken. Bij chronische pijn lichten ook hersengebieden die betrokken zijn bij betekenis op om vragen te stellen, zoals:
“Zal ik altijd zo blijven?”
“Wat als ik er niet tegen kan en vroegtijdig een pijnpil neem, wat betekent dat dan?”
“Moet het zoveel pijn doen?”
“Is het beschadigd?”
Door patiënten opties te geven, hen te laten weten wanneer ze maximale pijn kunnen verwachten, en door middel van therapieën die zij onder controle hebben (warm, koud, intensiteit, positie), kan de amygdala naar beneden gaan en wordt de pijn verminderd.
Opioïde alternatief voor het beheersen van pijn
Er is maar zoveel dat een pijnpil kan doen. Door de hulpmiddelen van de patiënt aan te leren, gebruik te maken van krachtige multimodale oplossingen, de verwachtingen in evenwicht te brengen en de nadruk te leggen op activiteit, vertalen we onderzoek naar goede patiëntenzorg.
VibraCool biedt een opioïde alternatief voor pijnbestrijding dat wordt ondersteund door onderzoek en door artsen in het hele land wordt gebruikt. Ontdek VibraCool-producten die de pijnblokkerende kracht van trillingen en ijs combineren.